Η πρόεδρος του κινήματος «Δημοκρατική Συμμαχία» Ντόρα Μπακογιάννη μίλησε τη Δευτέρα (31/1) στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής για το νομοσχέδιο των αστικών συγκοινωνιών. Ακολουθούν σημεία της ομιλίας της:«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα ξεκινήσω δίνοντας σας δύο παραδείγματα από τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα οι αστικές συγκοινωνίες στο λεκανοπέδιο Αττικής.
Αν θέλουν σήμερα 100 επιβάτες να μετακινηθούν από το Σύνταγμα στο ΦΙΞ μπορούν να έχουν πέντε επιλογές: Να μπουν σε ένα δρομολόγιο του ΜΕΤΡΟ, ή σε συρμό του ΤΡΑΜ, ή σε τρόλεϊ του ΗΛΠΑΠ ή σε ένα λεωφορείο της ΕΘΕΛ ή σ’ ένα λεωφορείο του ΚΤΕΛ. Θα μπορούσαν όμως όλοι να μπουν στο μετρό που είναι το πιο φθηνό και πιο γρήγορο γι’ αυτή τη διαδρομή. Έτσι όπως λειτουργούν σήμερα οι αστικές συγκοινωνίες μοιράζονται σε 5 μέσα μαζικής μεταφοράς, πενταπλασιάζοντας το κόστος μεταφοράς για το κράτος και τους φορολογούμενους.
Αν θέλει κάποιος από το Σύνταγμα να πάει στη Σαρωνίδα έχει σήμερα δύο επιλογές. Είτε να πάρει το λεωφορείο της ΕΘΕΛ είτε του ΚΤΕΛ. Το λεωφορείο της ΕΘΕΛ έχει κόστος 480 € και εισπράξεις 120€. Το λεωφορείο του ΚΤΕΛ έχει κόστος 220€ και εισπράξεις 430€. Αν το έργο ανατεθεί μόνο στη ΕΘΕΛ το κράτος επιβαρύνεται €360. Αν ανατεθεί μόνο στο ΚΤΕΛ το κράτος γλυτώνει τα €360 αλλά ο επιβάτης πληρώνει €6,20 παραπάνω. Αν το έργο εκτελούν και τα δύο λεωφορεία, όπως συμβαίνει σήμερα, το κοινωνικό κόστος ανεβαίνει στα €500, γιατί οι επιβάτες μοιράζονται μαζί με τις εισπράξεις.
Αυτά τα δύο παραδείγματα περιγράφουν τον απόλυτο παραλογισμό που επικρατεί στο χώρο των μέσων μαζικής μεταφοράς. Εξηγούν επίσης, γιατί έφτασαν οι αστικές συγκοινωνίες, ο ΟΑΣΑ να έχει συνολικό χρέος 3 δισεκατομμύρια € ενώ το ετήσιο έλλειμμά του αυξήθηκε κατά 2,5 φορές, από 250 εκατομμύρια € το 2000 σε 610 εκατομμύρια € το 2009. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ρυθμό ανόδου που έχει εμφανισθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Όλα εξηγούνται αν σκεφτεί κανείς ότι το ποσοστό εσόδων από εισιτήρια γκρεμίσθηκε στο 25% των λειτουργικών εξόδων του ΟΑΣΑ, όταν το μέσο ευρωπαϊκό ποσοστό βρίσκεται στο 50%.
Τα παραδείγματα αυτά εξηγούν και το φαύλο κύκλο στον οποίο βρίσκονται οι αστικές συγκοινωνίες. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι υπηρεσίες τους, θεωρούνται χαμηλής ποιότητας από τους πολίτες που τις χρησιμοποιούν . Ο χρόνος μετακίνησης με τις αστικές συγκοινωνίες είναι κατά 50-60% μεγαλύτερος από ότι με το ΙΧ. Υπάρχει μεγάλη διακύμανση στο χρόνο ταξιδίου και συχνά δεν τηρούνται τα προγράμματα δρομολογίων. Ο επιβάτης στη στάση δεν γνωρίζει πότε θα περάσει το επόμενο λεωφορείο. Συχνές ματαιώσεις και μεγάλες καθυστερήσεις δημιουργούν συνθήκες αβεβαιότητας.
Οι αρρυθμίες στη λειτουργία των μέσων μαζικής μεταφοράς ωθούν σε ακόμη μεγαλύτερη χρήση των ΙΧ και ταξί με συνέπεια ακόμη μεγαλύτερες αρρυθμίες στο κυκλοφοριακό, αλλά και μεγαλύτερη περιβαλλοντική επιβάρυνση στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αττικής.
Και το αποτέλεσμα αυτού του φαύλου κύκλου είναι η πλήρης απαξίωση των αστικών συγκοινωνιών. Χάνουν επιβάτες τα μέσα μαζικής μεταφοράς γι’ αυτό οι έρευνες δείχνουν ότι μόλις το 31,4% όσων μετακινούνται στην πρωτεύουσα ημερησίως, χρησιμοποιούν τις συγκοινωνίες. Τα αντίστοιχα ποσοστά σε άλλες μεγάλες πρωτεύουσες για να έχουμε μια αίσθηση της σύγκρισης είναι στο Παρίσι 46%, στο Λονδίνο 54%, στο Τόκιο 67%. Το αποτέλεσμα είναι το επιβατικό κοινό να περιορίζεται σταδιακά σε μετανάστες, σε πολίτες με πολύ χαμηλό εισόδημα που δεν έχουν άλλη επιλογή και σε συνειδητούς τζαμπατζήδες», εξέλιξη που απωθεί ακόμη μεγαλύτερο μέρος των μεσαίων στρωμάτων.
Οδηγηθήκαμε στο σημείο που βρισκόμαστε γιατί ο ΟΑΣΑ και οι θυγατρικές του λειτούργησαν με όλα τα μειονεκτήματα και τις νοοτροπίες των ΔΕΚΟ. Το κοινωνικό αγαθό συγκοινωνία συνταυτίζεται στο νου πολλών, ακόμη και σήμερα, με τη δημόσια υπηρεσία. Και αυτό είναι λάθος. Κανείς δεν θεωρεί ότι πρέπει να λογοδοτεί στους επιβάτες και τους φορολογούμενους. Με αποτέλεσμα οι αστικές συγκοινωνίες σήμερα να κοστίζουν υπερβολικά για τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Αλλά για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας ας ομολογήσουμε ότι οι ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση ανήκουν στις πολιτικές δεκαετιών. Ανήκουν στην πολιτική ηγεσία, στα διοικητικά συμβούλια, στους ακριβοπληρωμένους προέδρους και γενικούς διευθυντές πολύ περισσότερο από όσο ευθύνονται τα στελέχη ή το προσωπικό των εταιρειών των αστικών συγκοινωνιών.
Όλα αυτά αφορούν το παρελθόν. Η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει με το νομοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση ένα καινούργιο περιβάλλον. Θετικές προθέσεις καταγράφονται και στα χαρτιά οι ρυθμίσεις φαίνεται να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. ΤΟ στοίχημα δεν βρίσκεται στα χαρτιά, αλλά στην πολιτική βούληση να εφαρμόσει όσα γράφει στα χαρτιά.
Γιατί και το 1998 με τον τότε νόμο το Δημόσιο ανέλαβε όλα τα χρέη και τα δάνεια του τότε ΟΑΣΑ, όπως γίνεται και σήμερα με τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά αυτό δεν έδωσε καμία λύση. Ξαναδημιουργήθηκαν με τον ίδιο τρόπο. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι οι νοοτροπίες όλων, αλλά κυρίως το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούμε. Έχω πολλές αμφιβολίες ότι η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να αλλάξει τα πράγματα στο χώρο των συγκοινωνιών.
Εκτιμώ ότι νομοθετεί υπό την πίεση των λογιστικών δεσμεύσεων απέναντι στην τρόικα προσπαθώντας να αγοράσει χρόνο, και να μειώσει συγκυριακά το κόστος. Μείωση του κόστους λειτουργίας δεν σημαίνει μόνο αλλαγή στις εργασιακές συλλογικές συμβάσεις το οποίο κάνετε. Σημαίνει πολύ περισσότερα.
Εμείς η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύουμε ότι αν θέλουμε να έχουμε ποιοτικές και οικονομικά αποδοτικές αστικές συγκοινωνίες η συγκοινωνιακή πολιτική πρέπει να στραφεί σε τέσσερεις νέες κατευθύνσεις: Πρώτον ανασχεδιασμός δικτύου, για να μην υπάρχουν αλληλοκαλύψεις και να αξιοποιηθούν οι συνέργειες στο μέγιστο βαθμό.
Δεύτερον δραστική μείωση κόστους, που σημαίνει ότι για ένα έργο επιλέγουμε τη φθηνότερη λύση.
Τρίτον , επικέντρωση στην ποιότητα.
Τέταρτον, άνοιγμα στον ιδιωτικό τομέα και στον ανταγωνισμό με υιοθέτηση του μοντέλου του ελεγχόμενου ανταγωνισμού που υπάρχει περίπου σε 14 άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι προς το συμφέρον των επιβατών και της εθνικής οικονομίας (γιατί μείωση κόστους αστικών συγκοινωνιών σημαίνει μείωση επιβάρυνσης νοικοκυριών) οι θυγατρικές του ΟΑΣΑ να ανταγωνίζονται σε ποιότητα και τιμή με άλλους ιδιώτες παρόχους χωρίς προνομιακές διακρίσεις.
Θα σταθώ σε δύο κρίσιμα σημεία τριβής του νομοσχεδίου: ΤΟ πρώτο αφορά τους μετατασσόμενους εργαζομένους των αστικών συγκοινωνιών σε φορείς υποδοχής. Μπορείτε να εξαιρέσετε από τις μετατάξεις αυτούς που είναι δύο χρόνια πριν από τη σύνταξη. Εσείς προβλέπετε έναν, αλλά είναι γνωστό και αποδεκτό ότι οι όποιες μεταβολές συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων έχουν διετή περίοδο μετάβασης. Μπορείτε να το κάνετε είναι στοιχειώδες. Όπως επίσης θα πρέπει να είναι σαφές ότι όσοι μεταταχθούν σε άλλες υπηρεσίες - και επειδή οι περισσότεροι από αυτούς θα είναι κοντά στη σύνταξη- κρατούν τα δικαιώματα για τον υπολογισμό της σύνταξης που έχουν κατοχυρώσει στο σημερινό καθεστώς. Δεν μπορεί κανείς να αλλάξει έναν προγραμματισμό ζωής με μια μονοκονδυλιά.
Τέλος υπάρχει ένα μεγάλο θέμα με τους απολυμένους του ΜΕΤΡΟ. Είναι παράλογο να προχωρεί το ΜΕΤΡΟ σε προσλήψεις καινούργιου προσωπικού επειδή έχει ανάγκες, την ώρα που απολύει 250 άτομα. Αυτούς τους ανθρώπους τους εκπαίδευσε το ΜΕΤΡΟ, επένδυσε σ΄ αυτούς με χρήματα και τεχνογνωσία και τελικά τους απολύει για πολιτικούς λόγους. Σε μια περίοδο που η απόλυση ισοδυναμεί με καταστροφή. Πιθανώς οι αιτιάσεις για τις διαδικασίες να έχουν βάση, να αποδώσουμε τις πολιτικές ευθύνες και τον ψόγο στις πολιτικές ηγεσίες που παρανόμησαν. Δεν μπορούμε όμως να τιμωρούμε τους εργαζόμενους με την ποινή της ανεργίας. Είναι απόλυτος ο παραλογισμός σ’ αυτό το θέμα και δεν έχει καμιά εξήγηση παρά μόνο την πολιτική εκδίκηση και είναι λάθος μήνυμα.
Για εμάς για τη Δημοκρατική Συμμαχία αποστολή των αστικών συγκοινωνιών είναι να παρέχουν στο μεγαλύτερο δυνατό μέρος του πληθυσμού ευκαιρίες για ομαλή και ασφαλή καθημερινή μετακίνηση και να συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή με το μικρότερο δυνατό κόστος. Οι επιβάτες θέλουν να μεταφέρονται έγκαιρα και άνετα και αν θέλουμε ως πολιτική ηγεσία πείσουμε ότι μπορούμε να προσφέρουμε εναλλακτική αξιόπιστη λύση πρέπει να κερδίσουμε τη μάχη σε επίπεδο κοινωνίας με βασικά όπλα την αλήθεια και την αποτελεσματικότητα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου